Uit de evaluatie van rechtssociologen Nienke Doornbos en Romy Hanoeman van de Universiteit van Amsterdam blijkt dat de persoonsgerichte aanpak gericht op mensen met multiproblematiek doeltreffend is. In de meeste zaken wordt een integraal pakket van afspraken gemaakt, gericht op het verstevigen van het vangnet rondom de betrokkene en het verminderen van achterliggende problemen.
Ook de samenwerking met justitiële ketenpartners en organisaties uit het sociaal domein loopt goed. Doordat ketenpartners samen aan tafel zitten, kunnen alle problemen en mogelijke oplossingen in een keer worden besproken.
Niet alle doelstellingen zijn volgens de onderzoekers gehaald. Zo bleek de gerichtheid op een wijk moeilijker dan vooraf gedacht. In de praktijk blijkt dat de overlast die in de wijk wordt ervaren niet zozeer wordt veroorzaakt door mensen die voor de zaaksbehandeling bij de wijkrechtbank in aanmerking komen, maar door mensen die in het reguliere strafproces thuishoren. Dat neemt niet weg dat in behandelde zaken wel sprake is van het terugdringen van (woon)overlast. De onderzoekers raden aan te bekijken hoe de sterke punten van de wijkrechtbank (de integrale multidisciplinaire aanpak) verder ontwikkeld kunnen worden en een breder bereik kunnen krijgen.